Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Seattle Evening - Seattle Pipe Club


Αυτός είναι ο τρίτος επίσημος καπνός κατά σειρά του διάσημου Seattle Pipe Club και κατά την γνώμη μου ο καλύτερος. Για την ιστορία το μείγμα αυτό είναι δημιουργία του Joe Lankford προς τιμή της ετήσιας συνάντησης του Club το 2008. Το μείγμα το ανέλαβε η McClelland η οποία και το παρασκευάζει.

Λοιπον έχουμε και λέμε: Κόκκινη Βιρτζίνια, Λατάκια, και Orinetal η συνταγή φαίνεται κοινότυπη. Ανοίγωντας το tin κατακλυζεσαι από τις μυρωδιές οι οποίες είναι ισσοροπημένες. Τίποτα δεν κυριαρχεί τίποτε δεν καλύπτει το ένα το άλλο.

Γεμίζεται εύκολα στο μπωλ και ανάβεται επίσης εύκολα καθώς η υγρασία του είναι αυτή που πρέπει να είναι. Το κάπνισμα από τις πρώτες ρουφηξιές είναι τελείως ισσοροπημένο. Αμέσως αντιλαμβάνεσαι μια γλυκύτητα την οποία θα την χάσει μόνο προς το τέλος του μπωλ όταν ο καπνός αρχίζει και σοβαρεύει θυμίζοντας πως υπάρχει και η Λατάκια. Τα αρώματα ξεπηδούν το ένα μετά το άλλο χωρίς να κυριαρχεί κάποιο απ' αυτά πράγμα που συναρπάζει τον καπνιστή.

Το κάπνισμα είναι στεγνό, ομοιόμορφο, και απολαυστικό καθ' όλη την διάρκειά του ενώ το άρωμα που αφήνει στον χώρο δεν δείχνει να ενοχλεί τους γύρω.

Ο καπνός αυτός μπορεί άνετα να πατήσει και με τα τρία πόδια στους θιασώτες των Βιρτζίνια, Λατάκια και Orientals. Ένας παραδοσιακά "εγγλέζικός/balkan" καπνός φτιαγμένος από αμερικανούς χωρίς να είναι απολύτως στρογγυλεμένος πράγμα που συμβαίνει περισσότερο στους Spilman, Balkan - Tinderbox κλπ.

Ένας καπνός all day που θα συναρπάσει.

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Margate - Esoterica Tobacciana


Αυτός ο καπνός ήρθε κατά λάθος στα χέρια μου και τον άφησα προς παλαίωση περίπου 10 μήνες. Από την ίδια εταιρία έχω καπνίσει καπνό του ιδίου είδους μόνο τον Pembroke με πολύ καλές εντυπώσεις. Διαβάζοντας την μικρή πλην όμως αρνητική κριτική του φίλου συνκαπνιστή Smoketses για τον Margate δίσταζα να τον ανοίξω φοβούμενος το τι θα επακολουθήσει.

Ευτυχώς για μένα η εκπληξη ήταν ευχάριστη κι εδώ θα διαφωνήσω με τον Γιώργο γιατί ο καπνός πληροί τις δικές μου προτιμήσεις όσον αφορά τα "εγγλέζικα" καπνά.

Λοιπόν έχουμε και λέμε: Κυπριακή Λατάκια συν Orientals σε ένα απόλυτα μεστό αγγλικό χαρμάνι. Σε κάποιες κριτικές που διάβασα έλεγαν πως μοιάζει με τον Dunhill - My Mixture 965. Κι εδώ θα διαφωνήσω.

Ο καπνός έχει την δική του προσωπικότητα εύγεστος, συναρπαστικός αρωματικά και μεστός, πολύ μεστός. Η Λατάκια κυριαρχεί φυσικά και τα orientals ξεπηδούν σαν σπίθες κατα την διάρκεια του καπνίσματος για να δώσουν τις δικές τους πινελιές.

Ο καπνός καπνίστηκε σε καπνοσύριγγες με φίλτρο χωρίς γουργουρίσματα και λοιπές αρνητικές αντιδράσεις. Το άρωμα που αφήνει στον χώρο "βαρύ"

Συνοδεύεται υπέροχα με αλκοολ ακριβώς μετά το φαγητό

Cheers!

Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

Mississippi River - Seattle Pipe Club


Το εν λόγω μίγμα είναι ο δεύτερος επίσημος καπνός (από τους τρεις) του διάσημου Seattle Pipe Club και είναι δημιουργία του του επίσης γνωστού "blender" Joe Lankford. Όπως περιγράφεται και στην ετικέτα του εν λόγω καπνού το συγκεκριμένο καπνό τον ... είδε στον ύπνο του και τον περιέγραψε στο χαρτί την ίδια νύχτα. Κατόπιν το μίγμα υλοποιήθηκε το επόμενο διάστημα κι έτσι γεννήθηκε ο Mississippi River ένα χαρμάνι από Βιρτζίνια (γλυκειά κατά την γνώμη μου) με πικάντικο Oriental, Κυπριακή Λατάκια και Perique.

Τώρα όλο αυτό μας δίνει ένα εξαιρετικό καπνό και από τους λίγους λατακίζοντες που είναι τόσο μα τόσο γλυκός.

Ο καπνός έρχεται σε μορφή θρυματισμένου cake και είναι όπως όλοι σχεδόν οι αμερικάνικοι αρκετά υγρός.

Εγώ δεν τον περίμενα να στεγνώσει και τον κάπνισα σε διάφορες πίπες με φίλτρο και μια άφιλτρη. Το αποτέλεσμα είναι και στις δύο περιπτώσεις το ίδιο. Πλούσιο και πολυσχιδές κάπνισμα και απολαυστικό μέχρι το τέλος. Το άρωμα που αφήνει στο δωμάτιο ειναι πολύ καλό.

Η αλήθεια είναι πως λόγω της υγρασίας του μου έβγαλε λίγα υγρά προς το τέλος που ενδεχομένως να μην προκύψουν αν τον στεγνώσετε.

Εν κατακλείδι, προτείνεται και για τους φίλους της Λατάκια αλλά και τους φίλους της Βιρτζίνια ασυζητητί.

Αναμένω με αγωνία να ανοίξω το έταιρο μίγμα του Seattle Pipe Club το Plum Pudding καθώς το τρίτο Seattle Evening το έχω ήδη καπνίσει με εξαιρετικές εντυπώσεις οι οποίες θα καταγραφούν εδώ εν καιρώ.

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Cordial - Cornell & Diehl

Ένα πολύ ενδιαφέρον μίγμα του Cornell & Diehl. Η περιγραφή προτρέπει τον καπνιστή ως εναλlακτική λύση του Dunhill Aperitif αλλά δεδομένου πως δεν έχω δοκιμάσει ποτέ τον συγκεκριμένο καπνό της Dunhill (ο καπνός δεν κυκλοφορεί πια) δεν μπορώ να κάνω σύγκριση.
Ο καπνός αποτελείται από Βιρτζίνια, Τούρκικα καπνά (μάλλον οριένταλς), Λατάκια και Μαύρο Cavendish.

Ανοίγοντας για πρώτη φορά το σακουλάκι οι μυρωδιές που αναδύθηκαν προέρχονταν από την λατάκια και τα οριένταλ που κυριαρχούν. Οταν τον πρωτοκάπνισα δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Σκέφτηκα λοιπόν να αερίσω λίγο τον καπνό για λίγη ώρα κι αυτό έκανα. Οι βαριές μυρωδιές μειώθηκαν και ο καπνός ισορρόπησε στα συστατικά του με αποτέλεσμα να μου δώσει ένα απολαυστικό κλασσικό εγγλέζικο κάπνισμα.

Ο καπνός είναι σχετικά χοντροκομένος και γεμίζει το μπωλ χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Κατά την διάρκεια του καπνίσματος γεύομαι έναν "δεμένο" καπνό ο οποίος όσο προχωράει η καύση γίνεται ελαφρύτερος, γλυκύτερος και κρεμώδης. Δεν δαγκώνει την γλώσσα και η μυρωδιά που αφήνει στο δωμάτιο θα έλεγα πως θυμίζει dunhill 965, ίσως λόγω του cavendish.

Το αγαπημένο μου μείγμα από τον Cornell & Diehl μέχρι τώρα είναι ο Elegant EMU. Από σήμερα προστίθεται και ο Cordial

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Αθηναικά Πρωινά με Chelsea Morning


Σήμερα Τσικνοπέμπτη είπα να "τσικνίσω" από νωρίς με Chelsea Morning από τον GL Pease.

Νοστιμούλης, καπνιστούλης και ευγεστούλης. Ακόμα ένα εμπνευσμένο blend από τον κύριο Pease στο μπωλάκι μου.

Συνοδεύτηκε διαδοχικά με τσάι και κατόπιν με καπουτσίνο και πρωί - πρωί ήταν τόσο καλοδεχούμενος που μου έφτιαξε το κέφι. Μοσχοβόλησε και το δωμάτιο...

Λιακάδα σήμερα στην Αθήνα αλλά με λίγο τσουχτερό κρύο... Άντε γειά μας!

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

KING CHARLES MIXTURE - J.F. Germain


Άνοιξα το tin με επιφύλαξη καθώς με είχε προκαταβάλει ο φίλος Πάρης για τα καπνά του J. F. Germain ως προς την βαρύτητά τους.

Η μυρωδιά που αναδύθηκε μου θύμισε έντονα τον θρυλικό Three Nunns. Ενδιαφέρον .. πολύ ενδιαφέρον!

Τα συστατικά του καπνού είναι τα εξής: Λατάκια, Οριένταλ και Βιρτζίνια. Θα ορκιζόμουν πως έχει perique αλλά δεν έχει.

Η πιπεράδα που αναδύεται από τον καπνό προέρχεται από τον ανατολίτικο καπνό ο οποίος δένει άψογα με την Λατάκια. Η Βιρτζίνια απλά υποβαστάζει αυτό το μίγμα στα γλυκά του επίπεδα.

Ανάβοντας τον καπνό (WO LArsen φίλτρο, Dunhill άφιλτρη, BigBen φίλτρο) καταλαβαίνεις πως έχει να κάνεις με μια ιδιαίτερη μυρωδιά και γεύση διαφορετικό από τα μέχρι τώρα English/Balkan που έχω δοκιμάσει.

Στην αρχή του ανάματος το ανατολίτικο σε "τσακώνει" αμέσως με την πικάντικη γεύση του και η Βιρτζίνια με την γλυκύτητα. Λίγο μετά όταν ο καπνός έχει κάψει στα μισά του η πιπεράδα έχει φύγει αλλά η γλυκάδα παραμενει μέχρι το τέλος αφήνοντας μια άσπρη και λεπτή στάχτη.

Ο King Charles δεν δαγκώνει την γλώσσα και αφήνει ένα ανεκτο άρωμα στο δωμάτιο παρ' όλη την λατάκια που περιέχει. Πρόκειται για ένα ιδιόμορφο μίγμα το οποίο προτιθεμαι να ξαναπάρω

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

Brebbia Balkan


Ένα πολύ ενδιαφέρον μείγμα για τους λάτρεις του είδους είναι ο εν λόγω καπνός.

Συστατικά: περιέχει 40% Συριακή Λατάκια, Orientals, καπνιστό Κεντάκυ και Λουζιάνα Perique. Ένας συνκαπνιστής στο tobaccoreviews αναφέρει πως είναι πιθανό να υπάρχει και λίγο Burley μέσα, συστατικό το οποίο εγώ δεν ανίχνευσα.

Ανοίγοντας το κουτί κι όπως είναι φυσικό η μυρωδιά της Συριακής Λατάκια κυριαρχεί ακολουθούμενη από τα orientals.

Καπνίζοντάς τον θα θυμηθείς έντονα 2 καπνούς τον Bill Baily Balkan Blend και τον Erinmore Balkan μόνο που ο Brebbia είναι γλυκύτερος και λιγότερο επιθετικός γευστικά και αρωματικά.

Για την δική μου γούστα ανάμεσα στους τρεις θα προτιμούσα τον Brebbia χωρίς δεύτερη σκέψη καθώς το στρογγύλεμά του με ικανοποιεί χωρίς όμως αυτό να γίνεται υπερβολικό. (βλ. αμερικάνικοι καπνοί).

Καπνιστικά ο Brebbia φαίνεται να αντιδρά θετικά στην καύση του. Δεν είναι μονότονος και επίπεδος (βλ Erinmore Balkan) και δεν "αγριεύει" (ΒΒΒΒ) σε καμμία περίπτωση. Δεν δαγκώνει την γλώσσα και το άρωμά του φαίνεται να ξεθωριάζει μετά τα 2/3 του μπωλ.

Το άρωμα που αναδύει στο δωμάτιο φαίνεται να μην ενοχλεί τους παρευρισκόμενους.

Σε γενικές γραμμές ο Brebbia Balkan είναι μια πολύ καλή επιλογή αλλά δεν είναι η κορυφαία. Ο καπνός συνιστάται βεβαίως ως μια εναλλακκτική πρόταση στον μαγικό χώρο των "βαλκανιοδών" στη περίπτωση που δεν έχετε φυλαγμένους στο κελάρι σας τους Balkan Sasieni & Tree Mixture

Και η αναζήτηση συνεχίζεται.